این یادداشت رو قرار دادم تا همه مطالب مربوط به این موضوع رو باهم یه جا قرار بدم و بعد ارشیو کنم

امیدوارم وقت خوندنشو پیدا کنید.

وجود امام مهدی از دیدگاه قران1

وجود امام مهدی از دیدگاه قران2

وجود امام مهدی از دیدگاه قران3

وجود امام مهدی از دیدگاه قران4

وجود امام مهدی از دیدگاه قران5

پرسش : آیه «صادقین» چگونه بر وجود امام زمان‏علیه‏السلام دلالت دارد؟
پاسخ : خداوند متعال مى‏فرماید: «یا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ وَکُونُوا مَعَ الصّادِقِینَ»؛ «اى مؤمنین! تقوا پیشه کرده وهمراه با صادقین باشید.»( سوره توبه، آیه 119)
مقصود از «صادقین» در آیه برخى از مؤمنین است نه جمیع آنان، حال این بعض چه خصوصیاتى باید داشته باشد.
از خود آیه استفاده مى‏شود که مقصود به صادقین کسانى هستند که صادق على‏الاطلاق هستند، ولذا على‏الاطلاق امر به اطاعت آنها شده است، تا افراد مطیع با اقتدا وهدایت از آنها به حقّ وحقیقت وسعادت نایل آیند. نتیجه اینکه: «صادقین» در آیه همان حاملان وحى وخلفاى رسول وامینان شرع وحامیان دین وائمه هدایت وچراغ‏هاى هدایتند، کسانى که خداوند رجس وپلیدى را از آنان دور کرده واز هر عیب ونقصى پاکشان کرده است. واینان کسانى غیر از اهل بیت عصمت وطهارت پیامبر: نیستند، که اوّل آنها امیرالمؤمنین على بن ابى‏طالب (ع) وآخر آنها مهدى (ع) است.
فخر رازى از آیه فوق استفاده عصمت کرده ومى‏گوید: «از این آیه استفاده مى‏شود که در هر زمان باید صادقین معصوم موجود باشند...».( تفسیر فخررازى، ج 16، ص 220)
کلینى به سند خود از برید بن معاویه عجلى نقل کرده که از امام باقر (ع) درباره آیه «اِتَّقُوا اللَّهَ وَکُونُوا مَعَ الصّادِقِینَ» سؤال کردم؟ حضرت فرمود: « آیانا عنى»؛ «ما را قصد کرده است.»( کافى، ج 1، ص 208)
ونیز به سند خود از امام رضا (ع) در ذیل آیه فوق نقل کرده که فرمود: «الصادقون هم الأئمّة»؛ «صادقین همان ائمه‏اند...».( همان)
حاکم حسکانى حنفى به سند خود از عبداللَّه بن عمر در تفسیر آیه فوق نقل کرده که مقصود از آن، محمّد واهل بیت اوست.( شواهد التنزیل، ج 1، ص 345)
سبط بن جوزى از قول علما در تفسیر آیه فوق نقل کرده که مقصود از آیه این است که با على واهل بیتش باشید.( تذکرة الخواص، ص 16)

پرسش : آیه «اولى الامر» چگونه بر وجود امام زمان‏علیه‏السلام دلالت دارد؟

پرسش : آیه «نذیر» چگونه دلالت بر وجود امام زمان‏علیه‏السلام دارد؟
پاسخ : خداوند متعال مى‏فرماید: «وَإِنْ مِنْ أُمَّةٍ إِلّا خَلا فِیها نَذِیرٌ»؛ «وهر امّتى در گذشته انذار کننده‏اى داشته است.»( سوره فاطر، آیه 24)
از آیه فوق به خوبى استفاده مى‏شود که در هر زمانى باید در میان مردم حجت خدا وهادى على الاطلاق موجود باشد.
امام باقر (ع) فرمود: «اى گروه شیعه! خداوند تبارک وتعالى مى‏فرماید: «وَإِنْ مِنْ أُمَّةٍ إِلّا خَلا فِیها نَذِیرٌ». عرض شد: اى اباجعفر! مگر نذیر بر این امت، محمّد نیست؟ حضرت فرمود: «... صدقت فهل کان نذیر وهو حىّ من البعثة فى أقطار الأرض...»؛ «آرى راست مى‏گویى،آیا محمّد در زمان حیاتش انذار کننده از زمان بعثت براى همه مناطق نبود؟...».( کافى، ج 1، ص 249)
در تفسیر على بن ابراهیم در ذیل آیه فوق مى‏خوانیم: «...لکلّ زمان إمام...»؛ «...وبراى هر زمانى امامى است.»( تفسیر على بن ابراهیم قمى، ج 2، ص 209)

پرسش : آیه «هدایت» چگونه بر وجود امام زمان‏علیه‏السلام دلالت دارد؟

پرسش : آیات «شهادت» چگونه بر وجود امام زمان‏علیه‏السلام دلالت دارد؟
پاسخ : درآیات بسیارى اشاره شده که خداوند در میان هر امّتى کسى را به عنوان «شاهد» قرار داده تا در روز قیامت بر آنها احتجاج کند. اینک به برخى از آنها اشاره مى‏کنیم:
الف) «فَکَیْفَ إِذا جِئْنا مِنْ کُلِّ أُمَّةٍ بِشَهِیدٍ وَجِئْنا بِکَ عَلى هؤُلآءِ شَهِیداً»؛ «چگونه است حال «در روز محشر» آن گاه که از هر طایفه‏اى گواهى آوریم وتو را «اى پیامبر» بر آنان گواه خواهیم.»( سوره نساء، آیه 41)
ب) «وَیَوْمَ نَبْعَثُ مِنْ کُلِّ أُمَّةٍ شَهِیداً ثُمَّ لایُؤْذَنُ لِلَّذِینَ کَفَرُوا وَلا هُمْ یُسْتَعْتَبُونَ»؛ «وآن روز را که ما از هر امّتى شاهدى برانگیزیم، آن گاه به کافران اجازه سخن داده نشود وتوبه آنان نیز پذیرفته نگردد.»( سوره نحل، آیه 84)
ج) «وَیَوْمَ نَبْعَثُ فِى کُلِّ أُمَّةٍ شَهِیداً عَلَیْهِمْ مِنْ أَنْفُسِهِمْ وَجِئْنا بِکَ شَهِیداً عَلى هؤُلآءِ»؛ «روزى که ما در هر امّتى از میان خودشان گواهى بر آنان برانگیزیم وتو را «اى محمّد» بر این امت گواه آوریم.»( نحل، آیه 89)
از اینآیات به خوبى استفاده مى‏شود که در هر زمان وبراى هر امّتى خداوند افرادى معصوم از خطا واشتباه قرار داده است تا در روز قیامت به اعمال آنان گواهى دهند. کسى که قرار است شاهد بر اعمال امّت باشد نباید در شهادتش اشتباه کند، ونیز باید احاطه علمى بر همه اعمال امت داشته باشد. اینان کسانى‏اند که در امر هدایت بشر حجت خدا در روى زمینند.
فخر رازى در ذیل آیه «وَنَزَعْنا مِنْ کُلِّ أُمَّةٍ شَهِیداً»؛ «و[در آن روز] از هر امتى( سوره قصص، آیه 75)
گواهى برمى‏گزینیم.» مى‏گوید: «آنان شاهدانى هستند که در هر زمان بر مردم شهادت مى‏دهند که از جمله آنها انبیا هستند».( تفسیر فخررازى، ج 25، ص 1312)

 از آیه «امام» چگونه وجود امام زمان‏علیه‏السلام استفاده مى‏شود؟
پاسخ : خداوند متعال در سوره اسراء مى‏فرماید: «یَوْمَ نَدْعُوا کُلَّ أُناسٍ بِإِمامِهِمْ فَمَنْ أُوتِىَ کِتابَهُ بِیَمِینِهِ فَأُولئِکَ یَقْرَؤُونَ کِتابَهُمْ وَلایُظْلَمُونَ فَتِیلاً»؛ «روزى که هر گروهى را به توسط امامشان مى‏خوانیم. کسانى که نامه عملشان به دست راستشان داده شود آن را با [شادى وسرور] مى‏خوانند وبه قدر رشته شکاف هسته خرمایى به آنان ستم نمى‏شود.»( سوره اسراء، آیه 71)
مفاد آیه این است که از هر کس در روز قیامت، از امام به حق سؤال مى‏شود، اگر معترف ومعتقد به آن بوده رستگار خواهد شد، ونامه عملش را به دست راست او مى‏دهند. لذا باید در هر زمانى امامى واجب‏الاطاعة وجود داشته باشد، امامى که بدون معرفت ومتابعت از او فلاح ورستگارى هرگز در قیامت براى انسان نخواهد بود. ولذا در روایات مى‏خوانیم که پیامبر (ص) فرمود: «من مات لایعرف إمامه مات میتة جاهلیّة»؛ «هر کس بمیرد در حالى که امامش را نشناخته، به مرگ جاهلیت از دنیا رفته است.»( کافى، ج 2، ص 19)
از آنجا که وظیفه هر شخصى متابعت از حق وحقیقت است، پس باید در هر زمانى امام به حق وحقیقت موجود باشد تا مردم با اراده واختیار، او را به عنوان رهبر خود برگزینند وبا پیروى از او از جمله اصحاب یمین گردند.

درسته که هنوز تازه کارم اما می خوام یه تحول تو وبلاگم ایجاد کنم.ازاین به بعد میخوام که یه سری مقاله روی وبلاگ بگذارم که خیلی مفید وفابل تاملند.

همه چیز درباره امام زمان تو این مقاله ها میارم.میخوام که شما هم بخونید ونظرتون رو برام بنویسید.

این یادداشت عنوانش رو قبلا دیدع بودید تو همین وبلاگ ولی مطلبش با قبلی فرق داره بخونید وتو یادداشت های بعدی ادامه اش رو پیگیری کنید.

وجود امام مهدى علیه السلام از دیدگاه قرآن

پرسش : ازآیات سوره «قدر» چگونه وجود امام زمان‏علیه‏السلام استفاده مى‏شود؟
پاسخ : از سوره قدر به خوبى استفاده مى‏شود که ملائکه، شب قدر در هر سال به جهت هر کارى بر زمین فرود مى‏آیند.
«إِنّا أَنْزَلْناهُ فِى لَیْلَةِ القَدْرِ × وَما أَدْریکَ ما لَیْلَةُ القَدْرِ × لَیْلَةُ القَدْرِ خَیْرٌ مِنْ أَلْفِ شَهْرٍ × تَنَزَّلُ المَلآئِکَةُ وَالرُّوحُ فِیها بِإِذْنِ رَبِّهِمْ مِنْ کُلِّ أَمْرٍ × سَلامٌ هِىَ حَتّى مَطْلَعِ الفَجْرِ»؛ «ما آن [قرآن] را در شب قدر نازل کردیم. وتو چه مى‏دانى شب قدر چیست؟! شب قدر بهتر از هزار ماه است. فرشتگان وروح در آن شب به اذن پروردگارشان براى [تقدیر] هر کارى نازل مى‏شوند. شبى است سرشار از سلامت [و برکت ورحمت] تا طلوع سپیده.»( سوره قدر، آیه 5-1)
در سوره دخان نیز به این موضوع اشاره شده است. آنجا که مى‏فرماید: «حم × وَالکِتابِ المُبِینِ × إِنّا أَنْزَلْناهُ فِى لَیْلَةٍ مُبارَکَةٍ إنّا کُنّا مُنْذِرِینَ × فِیها یُفْرَقُ کُلُّ أَمْرٍ حَکِیمٍ»؛ «حم. سوگند به این کتاب روشنگر. که ما آن را در شبى پر برکت نازل کردیم. ما همواره انذار کننده بوده‏ایم. در آن شب هر امرى بر اساس حکمت [الهى] تدبیر وجدا مى‏گردد.»( سوره دخان، آیه 4-1)
ماه رمضان تا روز قیامت تکرار مى‏شود، ودر نتیجه لیلةالقدر نیز تا روز قیامت استمرار دارد. پس نزول ملائکه وروح نیز در هر شب قدر تکرار مى‏شود. سؤال این است: ملائکه وروح که در هر سال، شب قدر بر زمین فرود مى‏آیند، بعد از رسول خدا (ص) بر چه کسى وارد مى‏شوند؟ با تأمل ودقّت پى مى‏بریم که در هر زمان باید امامى کامل ومعصوم وجود داشته باشد تا محلّ نزول ملائکه وروح گردد.