ناله سر میکنم امشب که دلم رفته زدست

دین وایمان ونمازم همه شد محو تو مست

شهره شهر به تکفیر شوم باکی نیست

هر که از عطر تو شد مست یقینا که برست

نذر چشمان تو تاشام ابد می گریم

اشک با دیده ز گرداب ازل پیمان بست

همچو فریاد نیازم به غمی شیرین است

چشم مجنون کش تو طعنه به لیلی زده است

این صدایی که به افاق جهان پیچیده است

از غروریست که در زیر نگاه تو شکست

آه شاهین مرادم به جهان گم شده بود

بویی از دوست شنیدو به کنار تو نشست

زیبای من امشب که غریبم تو کجایی             تا صبح بگریم که مگر باز بیایی

در میکده بی نام تو جامی نفروشند               فریاد ز تنهایی این شام جدایی

تا وقت سحر زار نشینم به راهت                  تا شاید ازاین راه گذر باز نمایی

بس جور کشیدم زصد دشمن صد دوست        اخر نشنیدم از این دوست صدایی

هر باغ گل ولاله وهر یاس که دیدم                بی روی تو خارندتو گل تک گل مایی

زیبا گل نرگس به سلامیت رضاییم                از روی چو ماه تو که ایینه مهر است

در محبس تاریک اسیریم خدایا                    خورشید کجا باشد و کو صبح رهایی

سرداب سکوت است وجودم ز غم یار           ای باد بیاور تو ز دلدار ندایی

بیمار منم عمق وجودم همه آه است           یا رب برسان از خم ابروش دوایی

ماه داسی است بی دسته

                                    یله بر کشتزار شب

پس تو ایا از کدامین سوی خواهی امد

                                           .

                                           .

                                           .

                                           .

                                          چشم هایم شبیه گندم زاری درو خواهد شد........

میلاد پدر منجی عالم بشریت بر همه جهانیان مبارک

در این روز عید دست به دعا بر می داریم وظهور بهاری فرزندش را از درگاه خداوند مهربان تقاضا می کنیم.

اللهم عجل لولیک الفرج

ای سرّ توحید ازل ، در طالع تقدیر ها !

ای نور ذات جلوه گر ، در جلوه ها ، تصویرها !

در ذات ذرّات جهان ، هر دم زتو تأ ثیرها !

ای آفتاب ، ای آفتاب ، از خلق پنهان تا به کی ؟!

عالم سیه ، از بس ستم ، این خلق ، پنهان تا به کی ؟!

2

ای از افقهای قِدَم ، تابیده ای بر کائنات !

اندر بیان تو بود ، آیات حق را بینات !

ای بینات حق و عدل ، ای رایت راه نجات !

ای آفتاب ، ای آفتاب ، از خلق پنهان تا به کی ؟!

مقهور افکار قرون ، آیات قرآن تا به کی ؟!

3

ای عالم ایجاد را ، حکمت تویی ، حشمت تویی !

ای خلق را از سوی حق ، نعمت تویی ، رحمت توئی !

ای ((عقل)) را ((هادی)) توئی ، وی ((نقل)) راحجت توئی!

ای آفتاب ، ای آفتاب ، از خلق پنهان تا به کی ؟!

عالم سیه ، از بس ستم ، این خلق ، پنهان تا به کی ؟!